Diabli Żleb (Grań Baszt)
Diabli Żleb (niem. Teufelsschlucht, słow. Diablov žľab, węg. Pokol-szakadék[1]) – żleb w Grani Baszt w słowackich Tatrach Wysokich. Opada z Diablej Przełęczy (ok. 2310 m) ku wschodowi, do Dolinki Szataniej. Ma wylot w wielkim stożku piargowym pod Szatanim Żlebem[2].
Diabli Żleb jest trudny do przejścia, zarówno z powodów technicznych, jak i z powodu dużej kruszyzny. Prowadzi nim droga wspinaczkowa (V w skali tatrzańskiej, czas przejścia 3 godz.). W żlebie są liczne progi, największy ma wysokość około 10 m i składa się z dwóch olbrzymich głazów zaklinowanych jeden nad drugim. Powyżej nich żleb rozgałęzia się. Na przełęcz prowadzi jego lewa (patrząc od dołu) odnoga[2]. Jako pierwsi przeszli go Jan Kazimierz Dorawski i Jan Alfred Szczepański 12 września 1930 r. i przejście to było uważane za duży sukces taternictwa w tamtych czasach[2].
W Grani Baszt jest dużo obiektów o diabelskim, szatańskim lub piekielnym nazewnictwie. Nazwy te związane są z legendami o ukrytych w Szatanim Żlebie cennych kruszcach. Powtarzające się zjawisko spadania pojedynczych kamieni, związane ze znaczną kruchością skał, przypisywane było siłom nieczystym, zrzucającym głazy na poszukiwaczy diabelskich skarbów[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.